روش تحقیق در این مطالعه، روش پیمایشی بوده که در آن با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 350 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بابل ( استان مازندران) به عنوان نمونه جهت بررسی اتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز تحقیق با استفاده از پرسشنامه و در بهار 1391 جمع آوری شد. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار آماریspss پردازش و با استفاده از آماره های توصیفی و استباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد میزان شناخت دانش آموزان نسبت به مسائل عام بالا و نسبت به مسائل خاص پایین است. همچنین میزان اعتقاد دانش اموزان به نقش آموزش زیست محیطی در شناخت مسائل زیست محیطی بالا می باشد. علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد بین میانگین رفتار زیست محیطی در پایه های مختلف تحصیلی تفاوت معنادار وجود دارد، اما این تفاوت در بین رشته های مختلف تحصیلی دیده نشد. نهایتا نتایج تحقیق حاکی از آن است که آموزش بر دانش زیست محیطی تاثیر مثبت ومعناداری ندارد. نگرش نوین زیست محیطی (شناخت عام زیست محیطی) در ایجاد رفتار حفاظت از محیط زیست تاثیر مثبت دارد، اما آموزش، دانش و شناخت خاص زیست محیطی تاثیر چندانی در بروز رفتار زیست محیطی ندارد. در ادامه تحقیق دلایل احتمالی این امر مورد بررسی قرار گرفته است.