موقعیت جغرافیایی ویژه و تنوع پدیده های طبیعی باعث شده تا ایران از شرایط منحصر به فردی از نظر جاذبه های اکوتوریستی برخوردار باشد. یکی از این نواحی اکوتوریستی و جاذب گردشگر در کشورمان، آبشارها می باشند که برخی از آن ها به عنوان آثار ملی طبیعی تحت نظارت و مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست کشور هستند. آبشار بیشه واقع در شهرستان درود استان لرستان یکی از آثار ملی طبیعی در غرب کشور محسوب می شود که با دارا بودن قابلیت های منحصر به فرد در زمینه گردشگری شرایط توسعه اکوتوریسم را با توجه به حفظ ارزش های زیست محیطی فراهم آورده است. این پژوهش با هدف تدوین راهبردهای مناسب برای توسعه اکوتوریسم آبشار بیشه انجام شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی و از نوع پیمایشی است. با توجه به روش نمونه گیری شبکه ای/ زنجیره ای یا معیار محور مورد استفاده در این در تحقیق، خبرگان گردشگری شامل کارشناسان، مسئولان و مدیران مرتبط با موضوع تحقیق در سطح استان لرستان هستند و از این طریق تعداد30 نفر برای ارائه پرسشنامه طی دو مرحله در نظر گرفته شد. این پژوهش نقاط قوت و ضعف، فرصت ها و تهدیدات اکوتوریسم را به شیوه swot مورد تجزیه و تحلیل قرار می داده و به ارائه راهبردهایی برای توسعه اکوتوریسم در آبشار بیشه پرداخته است. با وجود 22 نقطه قوت و فرصت شناسایی شده، در مقابل 20 نقطه ضعف و تهدید، می توان گفت گه آبشار بیشه دارای پتانسیل های توسعه اکوتوریسم است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که، راهبردهای محافظه کارانه، مناسب ترین روش های برنامه ریزی و مدیریت موثر فعالیت ها و عملکردها هستند. در نهایت با استفاده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی (qspm) و با در نظر گرفتن امتیاز نهایی راهبردها بهترین راهبرد های محافظه کارانه ارائه گردید.