ارث اموال فکری یکی از مباحث قابل طرح حقوق مالکیت فکری می باشد. که با توجه به سکوت قوانین در چگونگی انتقال قهری این حقوق نیازمند بررسی حقوقی وفقهی است. به دلیل اینکه رابطه نزدیکی بین ماهیت هر شی و ارث آن وجود دارد ؛ لذا به بررسی ماهیت اموال فکری از جهت وجود یا عدم وجود منفعت عقلایی پرداختیم که در نتیجه به وجود منفعت عقلایی تاکید گردید. با توجه به اینکه قوانین خاص مالکیت فکری در رابطه با ارث این اموال سکوت نموده اند لذا می بایست این موضوع براساس اصول کلی و منابع فقهی بررسی شود. می توان گفت که رابطه این اموال با پدید آورنده از نوع مالکیت می باشد . اموال فکری دارای دو نوع حقوق می باشد: حقوق مادی که به لحاظ ارث از سه نوع خارج نمی باشد : یا اینکه قانونگذار ارث آن را تصریح نموده؛ یا برای مدت محدود حمایت نموده است؛ و یا اینکه نه حمایت ان را بیان نموده ونه ارث آن را. با توجه به دلایل ذکر شده، در هرسه صورت حقوق مادی این اموال به وراث منتقل می شود . در رابطه با حقوق معنوی نیز هر چند قانونگذار این حقوق را غیر قابل انتقال دانسته اما با توجه به دلایل ذکر شده می توان گفت این حقوق به وارث منتقل می شود و منظور قانونگذار از عدم انتقال، انتقال ارادی است نه قهری.