سابقه و هدف: با توجه به اینکه پیشرفت ریاضیات در هر جامعه می تواند زمینه ساز توسعه سایر رشته های علمی و صنعتی آن جامعه باشد، بنابراین تشخیص و شناسایی دانش آموزان مبتلا به اضطراب ریاضی با ابزار غربالگری مناسب فرصت مداخله بهنگام را فراهم می آورد. پژوهش حاضر (پایان نامه) با هدف هنجاریابی مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی بای بر روی دانش آموزان دختر دبیرستانی استان کرمانشاه اجرا شد. مواد و روش ها: این پژوهش بنیادی و توصیفی درسال 1391به صورت مقطعی با توجه به ماهیت پژوهش و جدول مورگان بر روی 510 دانش آموز دختر دبیرستانی استان کرمانشاه اجرا شد. انتخاب نمونه ها براساس نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. شرکت کنندگان در پژوهش مقیاس اضطراب ریاضی دو بعدی بای(2011) و مقیاس باورهای خودکارآمدی عمومی شوآرتزر و جروسلم(1996)را تکمیل نمودند.جهت بررسی روایی همزمان، همبستگی نمرات خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی با اضطراب ریاضی و جهت بررسی روایی سازه از روش تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار(lisrel8.8) استفاده شد، برای دستیابی به پایایی مقیاس اضطراب ریاضی با استفاده از نرم افزار آماری(spss-18 )، روش آلفای کرونباخ و روش تنصیف اسپیرمن-برون بر روی داده ها اعمال شد. یافته ها: روایی همزمان بین مقیاس اضطراب ریاضی با پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی منفی و معناداربود(001/0>p). با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، ساختار دو عاملی مقیاس اضطراب ریاضی بای تایید شد و مقدار آلفای کرونباخ و دونیمه سازی اسپیرمن –برون به ترتیب برابر با 72/0 و 65/0 بود. نتیجه گیری: در مجموع یافته های این بررسی حاکی از آن بود که مطابق با نسخه اصلی، مقیاس اضطراب ریاضی بای از دو عامل نگرش مثبت و منفی به ریاضی تشکیل شده است. بنابراین در پژوهش داخلی علاوه برسنجش اضطراب ریاضی می توان برای اندازه گیری نگرش دانش آموزان به ریاضی از این پرسشنامه استفاده کرد.