چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی درک و فهم دانش آموزان سال دوم راهنمایی از مفهوم اعداد منفی و اشتباهات آنان می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پایه دوم راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 92-91 است. در این مطالعه 443 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مناطق یک، سه، چهار، چهارده و پانزده شهر تهران که در پایه دوم راهنمایی مشغول به تحصیل بوده اند، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و طبقه ای- نسبتی انتخاب شده اند. این مطالعه از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا، توصیفی از نوع زمینه یابی می باشد. بدین منظور پرسشنامه ای محقق ساخته مبتنی بر پرسشنامه های بوفردینگ (2009)، سوالات آزمون تیمز(2007) و کیلهامن(2011) طراحی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه، روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد داده ها) و آمار استنباطی (آزمون خی دو) و آزمون t برای مقایسه میانگین های مستقل مورد استفاده قرار گرفت. همچنین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط تعدادی از اساتید ریاضی و آموزش ریاضی تأیید شد و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه، 765/0 به دست آمد که این مقدار وضعیت مناسبی را در مورد پایایی آن نشان می دهد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که اغلب دانش آموزان، درک و فهم مناسبی از اعداد منفی در ریاضیات مدرسه ای ندارند و در پیاده سازی دانسته های خود در حل مسائل ریاضی شامل اعداد منفی با مشکل مواجه می شوند. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برخی از دانش آموزان علامت "-" را به عنوان یک عملگر کاهشی و برخی نیز علامت "+" را به عنوان یک عملگر افزایشی در نظر می گیرند. عملکرد دانش آموزان به تفکیک جنسیت نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده در قسمتی از پرسشنامه نشان داد که تعداد بیشتری از دانش آموزان دختر نسبت به دانش آموزان پسر، در درک مفهوم عدد منفی با مشکل مواجه می شوند. در واقع تفاوت بین دانش آموزان دختر و پسر در درک مفهوم عدد منفی و محاسبات معنادار است. اما این تفاوت در استدلال و حل مسئله معنادار نیست. واژه های کلیدی: درک دانش آموزان ، اعداد منفی، اشتباهات مفهومی، دانش آموزان دوم راهنمایی.