صنعت دامداری در زمره صنایع پویا و زاینده و اشتغال زاست که پس از صنعت نفت، بیشترین سرمایه را به خود جذب کرده است، ادغام، یکپارچه‏سازی، خرید، همکاری‏های متقابل شرکت های بزرگ‏ و کوچک تولیدی یکی از پیامدهای جهانی شدن اقتصاد است، بدین منظور یکپارچه سازی با هدف کاهش هزینه ها و افزایش درآمد امری غیر قابل اجتناب است. از طرفی بدلیل اینکه بیشترین هزینه در این صنعت مربوط به خوراک دام می باشد، لذا مطالعه حاضر به بررسی بین دو سیستم یکپارچه، دامدارانی که خود اقدام به تهیه خوراک دام می کنند و غیر یکپارچه که خوراک دام مورد نیاز خود را به طرق دیگری تهیه می نمایند، می پردازد. داده های مورد نیاز این مطالعه از دامداری های صنعتی پرواربندی شده استان البرز در دوره زمانی سال های 91-92 از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری و به روش نمونه گیری تصادفی ساده استخراج گردیده است. بدین منظور با طرح فرضیه های لازم و مورد آزمون قرار دادن آنها از طریق رو ش های آماری و همچنین بررسی اثر یکپارچه سازی بر هزینه و درآمد از طریق روش رگرسیون خطی ساده نتایج بدست آمده بدین ترتیب می باشد. دامداران در صورت استفاده از سیستم یکپارچه تولید خوراک دام موجب کاهش هزینه های تولیدی خود شده و به طبع آن درآمد آنها نیز افزایش خواهد یافت. از طرفی به دلیل اینکه در سیستم های غیریکپارچه هزینه های تولیدی به شدت افزایش از خود نشان می-دهد، به مرور زمان اینگونه دامداری ها با ورشکستگی روبرو خواهند شد. بنابراین پیشنهاد می گردد جهت بهبود وضعیت صنعت دامداری، فعالان این بخش با همکاری سایر تلاشگران به ادغام ویکپارچه سازی بنگاه های تولیدی خود کنند.