هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش باورهای منطقی در پیش بینی سبک مدیریت تعارض مدیران دانشگاه های غیر انتفاعی مشهد می باشد. برای دست یابی به این هدف از روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران ارشد، معاونین و مدیران گروه دانشگاه های غیرانتفاعی که در دو سال اخیر در یکی از پست های ذکر شده مشغول به فعالیت بوده اند، می باشد. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری در دسترس، مدیران سه دانشگاه غیر انتفاعی سجاد، خیام و امام رضا به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گرد آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه باورهای غیر منطقی جونز و پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض رحیم استفاده شد. به منظور روایی سازی پرسشنامه ها از روایی محتوایی بهره گرفته شد. ضریب پایایی پرسشنامه باورهای غیر منطقی و سبک های مدیریت تعارض به ترتیب برابر 78/0 و 76/0 توسط محقق به دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها، نشان داد که باورهای غیر منطقی توان پیش بینی سبک های مدیریت تعارض را دارند. نتایج فرضیه های پژوهش نیز بیانگر این مطلب بود که در بین سبک های مدیریت تعارض فقط سبک همکاری با تجربه مدیریتی رابطه مثبت و معناداری دارد و بین باورهای غیر منطقی و تجربه مدیریتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بین سبک های مدیریت تعارض و مدرک تحصیلی (فوق لیسانس و دکترا) تفاوت معناداری وجود ندارد، فقط در استفاده از سبک رقابتی بین مدیرانی که مدرک کارشناسی ارشد و دکترا دارند تفاوت معناداری وجود دارد همچنین، اختلاف معناداری بین مدرک تحصیلی و باورهای غیر منطقی دیده نشد.