چکیده: در سال های اخیر مطالعات اپیدمیولوژیکی اندازه گیری فعالیت آنزیم پارااکسوناز علاوه بر ژنوتیپ آن و همچنین ارتباط بین آنزیم پارااکسوناز و بیماری عروقی مورد اهمیت واقع شده است . خانواده ژن پارااکسوناز شامل پارااکسوناز1، پارااکسوناز2 و پارااکسوناز3 می باشد که بر روی بازوی بلند کروموزوم 7 قرار دارند. پارااکسوناز1 مرتبط با hdl است و مانع از اکسیداسیون ldl می شود. پارااکسوناز1 اثر آنتی اکسیدانی دارد و نقش بزرگی در پاتوژنز بیماری های آترواسکلروز بازی می کند. رایج ترین پلی مورفیسم ناحیه کدینگ پارااکسوناز1 [a/g: gln (q)/arg (r)] ، برای تعیین فعالیت و سطوح آنزیم نشان داده شده است. این مطالعه براساس مقایسه 85 بیمار استروک ایسکمیک و 71 نفر کنترل بود. فعالیت آنزیم به وسیله سنجش های اسپکتروفوتومتری تعیین شد و ژنوتیپ پلی مورفیسمq/r192 آنزیم به وسیله روش دو سوبسترایی آنالیز شد. آنالیز داده ها با نرم افزارspss17 انجام شد. ژنوتیپ و فراوانی آلل در بیماران(76/9% و32/0) در مقایسه با کنترل(81/2% و23/0) افزایش یافته است. افزایش در ژنوتیپ ((or=3.73,ci(0.77-18.1),p=0.83 و فراوانی آلل(or=1.41,ci(0.8-2.47),p=0.23) به عنوان ریسک فاکتور برای بیماری استروک ایسکمیک بدست آمد، با این حال هیچ اختلاف معناداری در توزیع ژنوتیپ و آلل پلی مورفیسم q/r192آنزیم بین گروه بیمار استروک و کنترل وجود نداشت همچنین، هیچ تفاوتی در غلظت تری گلیسرید و کلسترول بین گروه بیمار استروک و کنترل نیز مشاهده نشد.