زئین به علت داشتن خواص ترموپلاستیکی خوب و خواص آبگریزی نسبتاً بالا(در مقایسه با بیوپلیمرهای خوراکی دیگر)، یکی از بهترین بیوپلیمرها برای تولید فیلم به شمار می رود. در این تحقیق از نرمکنندههای پلی ال (پلیاتیلنگلیکول و گلیسرول ) بعنوان پلاستیسایزر و نانوذراتی مانند نانوالیافسلولز5 و نانورس6 جهت تقویت خواص مکانیکی و فیزیکی فیلمهای زئینی استفاده شد. نانوکامپوزیت زئین/رس و نانوکامپوزیت زئین/الیافسلولز در سطوح 0، 1، 3 و 5 درصد وزنی تهیه شد. بررسی طیف سنجی مادون قرمز(ft-ir)، طیفسنجی پراش اشعه x، جذب رطوبت(آب)، نفوذپذیری نسبت به هوا، میکروسکوپ نیروی اتمی(afm) و خواص مکانیکی فیلمها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزودن نانومواد خواص فیزیکی و مکانیکی فیلم افزایش مییابد. استحکام کششی و مدول کششی فیلمهای حاوی نانوالیافسلولز بیشتر از نانورس در مقدار یکسان از نانو ذره بود ولی درصد ازدیاد طول در نقطه پارگی نانورس بیشتر از نانوالیافسلولز است که بهبودهای حاصل شده در خواص فیلمها در درجه اول بوسیله پراکنش یکنواخت نانوذرات در ماده زمینه پلیمری و همچنین برهمکنش بین گروههای هیدروکسیل سلولزی و گروههای آمید زنجیرههای زئینی و ایجاد اتصالات عرضی مناسب میباشد.