فروغ فرخزاد شاعری است جستجوگر و نوگرا حرکتی دائمی و پیوسته را می توان در شعر او دید، به همین اعتبار دوران کوتاه شاعری اش را می توان به دودوره ی تقریباً جدای از هم:« رمانتیک »، در دفترهای « اسیر ، دیوار و عصیان » و « سمبولیسم اجتماعی » در دفترهای « تولدی دیگر » و « ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد » تقسیم گردید . این تقسیم بندی بر اساس محتوای مطرح شده در اشعار اوست که با تغییر جهان بینی شاعر شیوه ی بیان ، نحو جمله ها و کار کرد گزاره ها در یک کلام سبک او نیز دستخوش دگرگونی هایی شده است . بررسی های به عمل آمده نشان می دهد که تأثیر جهان بینی شاعر در دوران اولیه که بر مدار نیازهای شخصی و خواهش های جسمانی او می گردد ، از او چهره ای رمانتیک می سازد که قالب شعر ، وزن و قافیه ، واژه های بکار رفته ، نحو جمله ها همه و همه در خدمت این نیاز ها و بیان کننده ی نگرش محدود و شخصی شاعر هستند. با تغییر جهان بینی فروغ پس از تولدی دیگر قالب دگرگون می شود ، وزن شعر به طبیعت کلام نزدیک می گردد ،استفاده از سیاق جمله بندی های گذشته ، کاربرد واژه ها و افعال به شکل قدیم اندک می شود و یا از بین می رود و در عوض ساختار جدید جمله بندی که مطابق با زبان معیار است و منطقی تر بودن شعر را نشان می دهد، افزایش می یابد . هم چنین در دوره ی تازه، واژه ها ، نحو جمله ها و کار کرد گزاره ها در خدمت نشان دادن « من » گسترده ی شاعر و بیانگر اوضاع جامعه ی زمان و اساساً نظام ذهنی اوست که سبک شخصی شاعر را که مبتنی بر سمبولیسم اجتماعی است، بنیان می نهد.