مقدمه : ایست قلبی-تنفسی (cpa: cardiopulmonary arrest) در کودکان ناشایع ولی با پروگنوز بدی همراه است. شناخت فاکتور های پیش بینی کننده پیامد بالینی کودکان تحت cpr می تواند در برخورد با این کودکان موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی فاکتور های دخیل در پروگنوز کودکان تحت احیای قلبی- ریوی (cpr) بستری در picu می باشد. روش کار : این مطالعه به روش مقطعی به مدت 6 ماه در سال 1393، بر روی کودکان بستری در picu بیمارستان امیر کبیر اراک، ایران، که به علت ایست قلبی-تنفسی، تحت cpr قرار گرفته بودند، انجام شد. فاکتور های دموگرافیک و بالینی کودکان ثبت شد. پیامد بالینی کودکان، به صورت، lts (long-term survivors، کودکانی که زنده از بیمارستان مرخص می شوند)، sts(short-term survivors، کودکانی که به مدت بیش از 24 ساعت از شروع ایست قلبی زنده مانده اند ولی هنوز مرخص نشده اند و ns(nonsurvivors، کودکانی که در طی 24 ساعت از شروع ایست قلبی فوت کردند)، در نظر گرفته شد. در نهایت اطلاعات در نرم افزار آماری spss 18، مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج : در میان 52 کودک، 28 (%8/53)، 6(%5/11) و 18 (%6/34) کودک به ترتیب دارای پیامد های lts، sts و ns بودند. رفلکس مردمک نرمال (001/0p=)، تعداد کمتر آدرنالین مصرفی در طول cpr (001/0p=) و مدت کوتاه تر cpr (0001/0p=) پیش گویی کننده زنده ماندن کودکان تحت cpr هستند. با این حال، سن (4/0p=)، جنس (714/0p=)، نوع ریتم قلبی (364/0p=)، نوع بیماری زمینه ای (66/0p=)، سطح gcs (228/0p=) و تعداد پرسنل پزشکی فعال در cpr کودک (287/0p=) با پیامد بالینی کودکان ارتباط معناداری نداشت. بحث و نتیجه گیری : مطالعه ما نشان داد که، وجود رفلکس مردمک، تعداد آدرنالین مصرفی کمتر و مدت زمان کوتاه تر cpr، از فاکتور های پیش گویی کننده زنده ماندن کودکان تحت cpr هستند. با این حال به علت، تفاوت در نتایج مطالعات در این زمینه، انجام مطالعات بیشتر در آینده و با در نظر گرفتن فاکتور های دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی بیشتر توصیه می شود.