بررسی فونیستیک aetomylaeus nichofii (bloch & schneider) به عنوان میزبانی برای سستود ها از سواحل بندر لنگه در خلیج فارس منجر به شناسایی و توصیف دو گونه جدید از 2 جنس راسته ی diphyllidea van beneden in carus, 1863 شد. halysioncum kishiense n. sp. برپایه داشتن یک ردیف ممتد از قلابک های کناری در هر طرف قلاب های راسی پشتی و شکمی متعلق به جنس halysioncum می باشد. تعداد قلاب های راسی .halysioncum kishiense n. sp را از گونه های دیگر این جنس به جز halysioncum hoffmanorum (tyler, 2006) caira et al., 2013 و halysioncum pigmentatum (ostrowski de n??ez,1971) caira et al., 2013 متمایز می کند. این گونه ی جدید به راحتی از h. hoffmanorum و h. pigmentatum بوسیله ی داشتن قلاب های راسی نوع a که در مرکز دسته نسبت به قلاب های مجاور خود کوتاهتر هستند و همچنین تعداد بیضه ها تشخیص داده می شود. echinobothrium parsadrayaiense n. sp. به دلیل داشتن 2 گروه از قلابک های کناری غیر ممتد در هر طرف قلاب های راسی پشتی و شکی متعلق به جنس echinobothrium sensu stricto می باشد. این گونه جدید از گونه های هم جنسش به استثنای echinobothrium acanthinophyllum rees, 1961 و echinobothrium rhynchobati (khalil & abdul-salam, 1989) tyler, 2006 بوسیله ی تعداد قلاب راسی متمایز می باشد. e. parsadrayaiense n. sp. بوسیله ی تعداد خارها بر روی هر ردیف ساقه سری (cephalic peduncle)، تعداد بیضه ها و داشتن واژنی با دیواره ضخیم از e. acanthinophyllum تشخیص داده می شود. این گونه جدید بوسیله ی فرمول قلاب های راسی و داشتن یک ساقه سری مسلح از e. rhynchobati متمایز می شود. با این دو گونه ی جدید، تاکنون پنج گونه از راسته diphyllidea از خلیج فارس گزارش شده است.