هدف اصلی این مقاله، سنجش تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان بر تعهد سازمانی و تصمیم به جابجایی کارکنان است. این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی پیمایشی و با ابزار پرسشنامه می باشد. جامعه ی در نظر گرفته شده، کارکنان صندوق ضمانت صادرات ایران در شهر تهران می باشند که به منظور انجام این پژوهش نمونه ای با اندازه 91 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از آمار استنباطی مربوط بهره گرفته شده است. در مرحله اول روایی سازه متغیرهای تحقیق و شاخص های منتج از آن ها با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد ارتباط بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی مورد بررسی قرار گرفته شد. در نهایت با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی به آزمون فرضیه های تحقیق پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که همه ی جنبه های مسئولیت اجتماعی نقش یکسانی بر کیفیت رابطه (اعتماد سازمانی و رضایت شغلی) ندارند. در حالی که رعایت جنبه های اقتصادی، اخلاقی و بشردوستانه مسئولیت اجتماعی تأثیر معنادار و مثبتی بر اعتماد سازمانی دارند، تنها جنبه اخلاقی مسئولیت اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت شغلی دارد. همانطور که انتظار می رفت، کیفیت رابطه (اعتماد سازمانی و رضایت شغلی) ارتباط معناداری با نتایج رابطه(تعهد سازمانی و ترک خدمت) کارکنان دارد.