این پژوهش روشی برای تعیین ظرفیت باتری و سیستم خورشیدی در سیستم های خورشیدی متصل به شبکه برای یک مشترک برق را تشریح می کند. از ملزومات دستیابی به یک ظرفیت بهینه، داشتن شناخت جامع و دقیق بر روی عوامل موثر بر سودآوری اقتصادی سیستم می باشد. یکی از مهم ترین این عوامل، بهره برداری روزانه از باتری پس از نصب در سیستم است. در این مطالعه از روش خوشه بندی فازی به منظور دسته بندی روزهای مشابه و در نتیجه لحاظ کردن بهره برداری روزانه در تعیین ظرفیت بهینه ی سیستم، استفاده شده است. به منظور افزایش دقت پاسخ ها، عدم قطعیت در تابش خورشید و بار مشترک نیز در تعیین ظرفیت بهینه ی اجزای سیستم لحاظ شده و مدل برنامه ریزی تصادفی به کمک روش تخمین دو نقطه حل می شود. با در نظر داشتن اهمیت بسیار زیاد ساختار قیمت برق در این نوع مطالعات، یک تعرفه ی زمان استفاده، یک تعرفه ی زمان استفاده به علاوه بهای قدرت و یک تعرفه ی ثابت تشویقی در این پژوهش مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده نیز نقش بسزای تعرفه ی قیمت گذاری برق در سودآوری این سیستم ها و همچنین چگونگی اهمیت تعیین ظرفیت همزمان سیستم خورشیدی و باتری را نشان می دهند. علاوه بر تمام موارد بالا که با مدل ایده آل باتری انجام شده است، شرایط واقعی باتری نیز در مدل باتری اعمال می شود و نتایج با در نظر گرفتن این مدل واقعی نیز به دست آورده می شوند. نتایج به دست آمده نیزضرورت در نظر گرفتن مدل واقعی باتری را آشکار می سازند.