نام پژوهشگر: فرزانه سهیلی
فرزانه سهیلی مسعود رنجبر مبارکه
جنس silene l. بزرگترین جنس از خانواده caryophyllaceae است. این جنس در حدو 750 گونه در سرتاسر دنیا دارد. بیشترین پراکنش آن در نیمکره شمالی، اروپا، آسیا و آفریقای شمالی است. آسیای جنوبغربی و منطقه جنوب بالکان دو مراکز اصلی تنوع زیستی این جنس در دنیا به شمار می آیند. 141 گونه از این جنس در محدوده جغرافیایی ایران میرویند که حدود 35 گونه آن انحصاری ایران هستند. مطالعه سیستماتیکی بر روی 195 جمعیت متعلق به 33گونه از این جنس به منظور تعیین روابط گونهای با استفاده از ویژگیهای ریختشناسی، آناتومی ، رفتار میوزی وگرده شناسی انجام شد. دادههای حاصل از هر مطالعه توسط نرمافزارهای کامپیوتری spss ver 9.0 و mvsp ver 3.2 آنالیز شد. در مطالعه ریختشناسی، 69 ویژگی کمی و کیفی مربوط به اندامهای رویشی و زایشی جنس silene مورد بررسی قرار گرفت. در جنس silene هفت گروه با دادههای ریختشناسی شناسایی شد. نتایج حاصل از مطالعات سیتوژنتیک . در جنس silene l. عدد پایه x=10 , x= 12 مشاهده شد که همگی دیپلوئید بودند.
فرزانه سهیلی امیر دژاکام
این رساله درباره ی فلسفه پست مدرن، تئاتر پست مدرن و به تبع آن، دیدگاه های اجرایی یک کارگردانِ پست مدرن، یعنی رابرت ویلسون ( _1941) مجسمه ساز، معمار و یکی از تأثیر گذارترین پیشروان تئاتر معاصر است. ویلسون در جستجوی شکلی از اجراست که در آن همه ی عناصر اجرایی به یک اندازه اهمیت داشته باشند، و در همین راستا قواعد تئاتر قراردادی را به چالش کشیده است. این پژوهش در چهار فصل تقسیم بندی و تنظیم گردیده است. فصل نخست به فلسفه کلّیِ پست مدرن و زمانِ پیدایش آن می پردازد که تأثیری مهم بر شکل گیری تئاترِ رابرت ویلسون دارد. فصل دوم به تئاتر پست مدرن و ویژگی های آن می پردازد. فصل سوم به بررسی آثار ویلسون اختصاص یافته است. در فصل چهارم رابطه میان تجربیات اجرایی ویلسون با تئاتر پست مدرن بررسی می شود، و مولفه های تئاتر پست مدرن در آثار او از طریق توجه به تمرینات عملی و اجراهای متعددش، تحقیق می شود. با توجه به اینکه ویلسون در هر دوره، عناصر بنیادی تئاتر غرب را به شکل های گوناگون مورد پرسش قرار داده و در خلال سال ها تجربه ی عملی تئاتر و همکاری با هنرمندانی با نگرش های گوناگون، توانسته است دیدگاه های اجرایی نوینی را به دست آورده و آن ها را گسترش دهد؛ تئاتر او را تئاتر پست مدرن می دانند؛ بنابراین محوریت این رساله برتبیین فلسفه ی تئاتر پست مدرن و دیدگاه های اجرایی رابرت ویلسون در دوره های مختلف کاری او متمرکز است.