تصحیح نسخ خطی که سند هویت ملی ایرانیان است یکی از وظایف خطیر ادب پژوهان است. برای آگاهی از نظرات دانشمندان و همچنین آثار استادان فرهیخته قرون گذشته و نشان دادن نوآوری ها و تحولات علمی آنها، این نسخ می بایست تصحیح و منتشر شود چراکه نسخه های خطی، میراث ملی ایرانند و باید در حوزه های مختلف احیا شوند. در اجرای این وظیفه به نقد و تصحیح نسخه ای خطی با عنوان «انیس العشاق» از شرف الدین رامی تبریزی پرداخته شده است. شرف الدین رامی تبریزی یکی از استادان و متخصصان در فنون بدیعی و بلاغی در قرن هشتم هجری بوده،‏ و در نیمه دوم آن درگذشته است. وی آثار ارزشمند و مطرحی به زبان فارسی تألیف نموده است و در نگارش آنها شیوه تازه ای را ابداع کرده است. تا قبل از او کسی اندام معشوق را که کاربرد فراوان در شعر و ادب فارسی داشته است طبقه بندی موضوعی نکرده بود و او در اثر ارزنده خود به نام «انیس العشاق» این شیوه را نوآوری و ابداع نموده است که در نوع خود بی همتاست. از جمله آثار دیگر وی «حدائق الحقایق» (حقائق الدائق) در مقابل کتاب حدائق السحر رشید وطواط، «بدایع الصنایع» و «مثنوی های ده فصل»، «باباکوهی و دختر ملک» می باشد. در این پژوهش ضمن تحریر و نگارش مجدد متن و مقابله آن با نسخه ای خطی، شرح احوال مولف و محتوای آن در حد توان نقد و تحلیل شده است. از نتایج قابل توجه در این تصحیح شناسایی تعدادی از شاعران پارسی گوی قبل از قرن هشتم و استخراج بسامد شواهد شعری از شاعران مشهوری چون ظهیر فاریابی، سعدی و خاقانی است. در پایان نمودار تعداد ابیات ذکر شده شاعران مشهور و نیمه مشهور و غیر مشهور نیز آمده است.