چکیده بودجه ریزی عملیاتی با تمام مزایایی که دارد، نیازمند اقداماتی پیچیده برای پیاده سازی صحیح آن است. با توجه به اهمیت بودجه ریزی در سازمان ها، لازم است که در تهیه و تنظیم بودجه نهایت دقت به عمل آید تا از حیف و میل شدن منابع جلوگیری شود و همچنین بودجه ریزی از کارایی و اثربخشی لازم نیز برخوردار باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در سازمان امور مالیاتی کشور بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل سازمان مرکزی امور مالیاتی کشور(معاونان، مدیران وکارشناسان بودجه سازمان) می باشد. فرضیه های اصلی پژوهش بر مبنای سه عامل توانایی، اختیار و پذیرش صورت زیر می باشد: فرضیه اصلی 1: سازمان امور مالیاتی کشور ایران توانایی لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را دارد. فرضیه اصلی ?: سازمان امور مالیاتی کشور ایران اختیارات لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را دارد. فرضیه اصلی ?: در سازمان امور مالیاتی کشور ایران، پذیرش لازم در رابطه با اجرای بودجه-ریزی عملیاتی وجود دارد. حجم جامعه آماری 312 نفر می باشد. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع تصادفی ساده می باشد. بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 172 نفر محاسبه شده است. از پرسشنامه بررسی موانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در سازمان امور مالیاتی کشور به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. این پرسشنامه شامل سه شاخص توانایی، اختیار و پذیرش می باشد. با توجه به اینکه داده ها نرمال بودند از آزمون تی تک نمونه ای به منظور تحلیل نتایج استفاده گردید. نتایج فرضیه اصلی اول و فرضیات فرعی مرتبط با آن نشان داد که سازمان امور مالیاتی کشور ایران توانایی به طور کلی و توانایی ارزیابی، نیروی انسانی و توانایی فنی لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را ندارد. نتایج فرضیه اصلی دوم و فرضیات فرعی مرتبط با آن نشان داد که سازمان امور مالیاتی کشور ایران اختیارات به طور کلی و اختیارات قانونی، اختیار رویه ای و اختیار سازمانی لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را ندارد. نهایتا نتایج فرضیه اصلی سوم و فرضیات فرعی مرتبط با آن نشان داد سازمان امور مالیاتی کشور ایران پذیرش به طور کلی و پذیرش سیاسی، مدیریتی و انگیزشی لازم برای اجرای بودجه ریزی عملیاتی را ندارد. کلمات کلیدی: موانع بودجه ریزی عملیاتی، توانایی، پذیرش، اختیارات، سازمان امور مالیاتی