غشاهای فیلم نازک مرکب (tfc) از رایج ترین غشاها می باشند که کاربردهای گسترده اای دارند. یکی از روش های معمول برای تهیه غشاهای tfc فرایند پلیمریزاسیون بین سطحی می باشد. هدف این کار ساخت غشاهای لایه نازکی است که بر خلاف غشاهایی های لایه نازک قبلی که لایه نازک آنها به صورت جداگانه بر روی ساپرت غشایی ساخته می شد،لایه نازک را به وسیله یکسری اتصالات شیمیایی با گروه های عاملی مناسب یا cross-linker به لایه زیرین وصل می کنیم.در این کار ابتدا غشاهای ساپرتی از مخلوط پلی اترسولفون و پلی ایمید با روش تغییر فاز و رسوب گذاری غوطه وری ساخته می شوند. سپس برای بهینه کردن این غشاءها از یکسری مواد افزودنی مناسب در درون محلول پلیمری استفاده می شود. پس از آن از دی آمین های eda، xda و pip به عنوان عاملی برای باز کردن حلقه پلی ایمیدی و ایجاد اتصالات عرضی مورد استفاده قرار گرفتند. سپس یک غشا لایه نازک ترکیبی(tfc) بدون فاز آبی با استفاده tmc به عنوان فاز آلی با روش پلیمریزاسیون بین سطحی تهیه شد. اندازه گیری شار عبوری و پس دهی نشان می دهد که لایه نازک فوقانی به طور موفقیت آمیزی بر روی سطح غشا ایجاد شده است. بررسی خواص فیزیکی و شیمیایی غشاهای اصلاح شده و اصلاح نشده با استفاده از ftr-ir، sem، afm و tga اندازه گیری شد.