به طورکلی مسأله زمان بندی پروژه با تخصیص منابع داده شده به پروژه ها برای تعیین زمان های شروع و پایان فعالیت ها درگیر است. در این راستا ممکن است محدودیت هایی نیز برقرار باشد که از جمله آنها می توان به محدودیت های تقدمی (پیش نیازی) بین فعالیت ها، محدودیت های منابع، محدودیت های زمانی و ... اشاره نمود. به دنبال پیشرفت جوامع، مدیران و مشتریان علاقه دارند تا پروژه ها در کمترین زمان و هزینه و نیز بالاترین کیفیت به پایان رسند، لذا مسأله چند هدفه زمان بندی پروژه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق با طرح یک مسأله دو هدفه زمان بندی پروژه درصدد کمینه کردن زمان اجرای پروژه و نیز هزینه آن به طور هم زمان برآمدیم. مسأله مذکور با استفاده از الگوریتم های فرا ابتکاری بهینه سازی ازدحام ذرات چند هدفه mopso و الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی نامغلوب nsga-ii حل گردید و راه حل های پیشنهادی به صورت تقریبی از جبهه پارتو نمایش داده شد. هم چنین عملکرد این دو الگوریتم در رسیدن به راه حل ها و نیز کیفیت راه حل های پیشنهادی در آنها نیز با یکدیگر مقایسه شد؛ نتایج حاکی از این امر است که هر دو الگوریتم در رسیدن به جبهه های پارتوی تقریبی موفق بوده اند و از این لحاظ برتری محسوسی در هیچ یک وجود نداشته است اما از لحاظ زمانی و خارج شدن از دام بهینه های محلی، هم چنین از لحاظ تعداد نقاط جبهه پارتو الگوریتم nsga-ii کاراتر بوده است. در ادامه، پیشنهاداتی نیز در جهت بهبود عملکرد و پیشرفت این مسیر آورده شده است.