چکیده: تربیت مردان و زنان کارآفرین نیازمند یک برنامه ریزی درست و عمیق می باشد و آموزش و پرورش در این میان جایگاه مهمی دارد. و نظام آموزشی از عناصر مختلفی تشکیل شده است یکی از این عناصر تاثیرگذار، برنامه درسی می باشد. با توجه به نقش و تأثیری که کیفیت عناصر برنامه درسی بر یادگیری و عملکرد کارآفرینانه دانش آموزان دارد، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین نگرش دانش آموزان سوم و چهارم متوسطه در مورد عناصر برنامه درسی و روحیه کارآفرینی آنان در شهرهای بندرعباس و بندرلنگه انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. سوال های اساسی این تحقیق رابطه بین نگرش دانش آموزان سوم و چهارم متوسطه در بعدهای محتوا، روش های یاددهی-یادگیری، ارزشیابی با روحیه کارافرینی آنان را بررسی کرده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر و دختر سوم و چهارم شاخه نظری و سوم فنی و حرفه ای و کاردانش شهرهای بندرعباس و بندر لنگه در سال تحصیلی 92-91 که مشتمل بر 7000 نفر بودند، می باشد. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که حجم نمونه 364 نفر مشخص شد و از این تعداد 194 نفر دختر و 170 نفر پسر می باشد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای استفاده شده است. ابزار تحقیق دو پرسشنامه بود دو پرسشنامه 37 و 26 سوالی محقق ساخته بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیقی توصیفی در سطح فراوانی، درصد و میانگین است و در سطح استنباطی از آزمون های t تک نمونه ای و t دو نمونه مستقل، تحلیل واریانس یک راه، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نگرش دانش آموزان در مورد عناصر برنامه درسی، محتوا، روش های تدریس و روش های ارزشیابی کمتر از میانگین فرضی5/3 است. بین نگرش دانش آموزان در خصوص عناصر برنامه درسی محتوا، روش های تدریس و ارزشیابی با روحیه کارآفرینی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد(p<0/01). همچنین بین نگرش دانش آموزان در مورد عناصر برنامه درسی و روحیه کارآفرینی با توجه به جنسیت و نوع شغل پدر فقط در حیطه ارزشیابی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و بین نگرش دانش آموزان براساس شاخه تحصیلی و نوع شغل مادر معنی دار و مثبت نیست با توجه به یافته ها می توان گفت عناصر برنامه درسی در حهت پرورش و تقویت روحیه و نگرش کارآفرینانه دانش آموزان قرار گیرد همچنین برای پرورش روحیه کارآفرینی دانش آموزان متخصصان، برنامه ریزان و معلمان در تصمیم گیریها و انتخاب محتوا، و تدریس و ارزشیابی نظر دانش آموزان را نیز بگنجانند زیرا دانش آموزان مهم ترین عنصر در آموزش و پرورش می باشند