تاثیر محیط بر روی ذهن و روان انسان از مهم ترین مسائلی است که توجه محققان را به خود جلب کرده است. همچنین پژوهش ها نشان می دهند بهترین زمان برای شکل گیری شخصیت فرد از سنین کودکی است و این دوران نقش مهمی در زندگی انسان ایفا می نمایند، و فضاها و محیط های کودکان از عوامل موثر در این شکل گیری و رشد کودک می باشند. در این راستا می توان به تاثیری که محیط ها (ساخته شده و طبیعی) بر شکوفایی خلاقیت کودک دارند، نیز اشاره داشت، چرا که بهترین زمان برای پرورش خلاقیت فرد در این سنین می باشد. مطالعه حاضر مروری است بر مفاهیم خلاقیت و نیز نقشی که کلیه محیط ها در شکوفایی آن و نیز رشد و شکل گیری شخصیت کودک ایفا می نمایند. سوال اصلی این تحقیق آنست، که چگونه محیط بر خلاقیت کودک اثر می گذارد و موجب شکوفایی آن می گردد؟ و چه ویژگی هایی از محیط ها بر خلاقیت کودک موثر است و آن را تسهیل می کند؟ نوشتار پیش رو بر اساس روش های تحقیق توصیفی – تحلیلی و موردی، در زمینه های روان شناسی محیط و طراحی معماری، پیرامون مبانی نظری تحقیق و بررسی یافته های نوین در ارتباط با آن، استوار بوده است. گردآوری اطلاعات در این زمینه در بستر مطالعات کتابخانه ای و مرور متون و منابع سود جسته است. بنابر آنچه در ارتباط با کودک و تاثیر محیط ها بر رشد او مورد بررسی قرارگرفت، نتیجه می گردد که محیط ها با داشتن خصوصیاتی همچون تنوع، پیچیدگی، انعطاف پذیری، رمزآمیزی می توانند بستر مناسب جهت شکوفایی خلاقیت کودک بوجودآورند. همچنین، اگر محیط ها در ارتباط با طبیعت قرار داشته باشند، قطعا تاثیر بیشتری بر خلاقیت کودک خواهند گذاشت. درکل می توان عنوان نمود، هر چه محیط اثر تحریکی بیشتری دارا باشد، بهتر می تواند در این زمینه موثر باشد. اما نباید فراموش کنیم یک میزان قابل قبولی برای این محرکات محیطی وجود دارد که بیشتر از آن موجب سردرگمی و استرس شده و کمتر از آن باعث بی حوصلگی می گردد.