ریسک اعتباری به احتمال وجود شرایطی که فرد وام گیرنده مایل و یا قادر به انجام مسولیت خود بر طبق قرارداد با موسسه مالی نباشد، اطلاق می شود. بحران های مشاهده شده در نظام بانکی عمدتاً ناشی از عدم کارایی در مدیریت ریسک اعتباری بوده است. مقابله با پدیده های ریسکی در فعالیت های مالی و اقتصادی، مستلزم طراحی و اجرای چارچوب جامع مدیریت ریسک است. امروزه استفاده از روش های رتبه بندی اعتباری و پیش بینی ریسک عدم پرداخت در بانک ها و موسسات مالی اهمیت ویژه ای یافته و به عنوان یکی از اصول اساسی مدیریت ریسک اعتباری شناخته می شود. زمانی سیستم بانکی می تواند به صورت اثرگذاری اعطای تسهیلات را انجام دهد که بتواند منابع و توان خود را به درستی مدیریت و منابع جمع آوری شده را به نحو مطلوبی به کار گیرد، از سوی دیگر منابع جمع آوری شده را به نحو مطلوبی به مشتریان اعطا نماید. مدل های اعتبارسنجی با دریافت مجموعه ای از اطلاعات و داده های مشتری به عنوان ورودی، امتیازی را به عنوان خروجی به مشتری مربوطه اختصاص می دهند که بانک ها و موسسه های مالی با استفاده از این امتیاز می توانند در مورد تخصیص وام و یا اعتبار به مشتری فوق تصمیم گیری نمایند.