هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرتصویرسازی هیپنوتیزمی و غیر هیپنوتیزمی بر عملکرد و یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. روش این تحقیق نیمه تجربی بود. نمونه آماری در این تحقیق دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد بودند که در نیم سال اول تحصیلی 91-90 تربیت بدنی عمومی گذراندند. از این جامعه 45 دانشجو که قابلیت تصویرسازی بالایی داشتند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه، که دو گروه آن تجربی (1 و 2) و یک گروه کنترل مورد آزمون قرار گرفتند. به گروه تجربی 1، در 7 جلسه 30 دقیقه ای به مدت 7 دقیقه، تلقین ها و تصویرهای ذهنی در زمینه های تکنیک ورزشی (پرتاب آزاد بسکتبال) ،تمرکز، فکر بهتر، آرامش بیشتر، داده شد ودر گروه تجربی2، در 7 جلسه 30 دقیقه ای به مدت 7 دقیقه، تصویر سازی بدون خلسه صورت گرفت. گروه سوم که گروه کنترل بود در این مدت فعالیت بدنی انجام دادند. قابلیت تصویرسازی این آزمودنی ها از طریق پرسشنامه miq-r همگن شد. در این تحقیق از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمونtهم بسته و f و آزمون تعقیبی lsd) برای تحلیل داده ها استفاده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادکه تصویر سازی هیپنوتیزمی و غیر هیپنوتیزمی بر عملکرد آزمودنی ها اثر گذار بوده ولی در مقایسه با تحلیل واریانس یک طرفه سودمندی به نفع تصویر سازی هیپنوتیزمی می باشد. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که تصویر سازی هیپنوتیزمی بر یادداری تاثیر معنی دار ندارد ولی تصویرسازی غیر هیپنوتیزمی بر یادداری اثر معنی دار دارد.