هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی وضعیت کنونی مدارس هوشمند بر اساس استانداردها (مدل مفهومی مدارس هوشمند) و مقایسه عملکرد آن با مدارس عادی شهر یزد می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مدارس متوسطه دخترانه شهریزد در سال 92-1390می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای، از بین 12 دبیرستان دولتی، 2 دبیرستان و از هر دبیرستان 2 کلاس چهارم انتخاب شدند و به دلیل محدودیت مدارس هوشمند، 2 دبیرستان به روش سرشماری انتخاب شدند. به منظور دستیابی به هدف فوق، سوالاتی به شرح ذیل مطرح شد: 1ـ مدارس هوشمند (از نظر محیط یاددهی و یادگیری، زیرساخت توسعه یافته فناوری اطلاعات، معلمان آموزش دیده در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، مدیریت یکپارچه رایانه ای و ارتباط یکپارچه رایانه ای با مدارس دیگر) در چه سطحی از استانداردها قرار دارند؟ 2ـ عملکرد دانش آموزان مدارس هوشمند از نظر تفکر انتقادی چه تفاوتی با دانش آموزان مدارس عادی دارد؟ 3ـ عملکرد دانش آموزان مدارس هوشمند از نظر پیشرفت تحصیلی چه تفاوتی با دانش آموزان مدارس عادی دارد؟ 4ـ آیا بین پیشرفت تحصیلی و تفکر انتقادی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی رابطه وجود دارد؟ ابزار پژوهش در یک بخش شامل چک لیست ارزیابی مدارس هوشمند (مشاهده)، و در بخش دیگر شامل آزمون مهارت تفکر انتقادی و معدل سال سوم متوسطه برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. این ابزار از نظر آماری از اعتبار لازم برخوردار می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی مربوط به عملکرد دانش آموزان، از نرم افزار spss و به منظور آزمون سوالات پژوهشی از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که: 1ـ وضعیت کنونی مدارس هوشمند در مدیریت یکپارچه رایانه ای در سطح میانی و پیشرفته و در بقیه موارد در سطح مقدماتی و پایین قرار دارد. 2ـ بین مهارت تفکر انتقادی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی تفاوت معناداری وجود ندارد. 3ـ بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی تفاوت معناداری وجود داشت و مدارس هوشمند پیشرفت بهتری نسبت به مدارس عادی داشتند. 4ـ بین پیشرفت تحصیلی و تفکر انتقادی رابطه مثبت و ضعیف وجود دارد.