مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع اختلالات خوردن در دانش آموزان دبیرستانی دختر شهرستان خرم آباد در مورد یک نمونه 1200 نفری انجام شد. روش پژوهش زمینه یابی مقطعی از یک نمونه بزرگ از نوجوانان 14 تا 19 ساله و سپس تشخیص اختلالات خوردن با استفاده از پرسشنامه تشخیصی اختلال خوردن بود.براساس نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر ،میزان شیوع اختلالات خوردن در دانش آموزان مورد مطالعه شامل 29%بی اشتهایی روانی، 2%پراشتهایی روانی، و 31%اختلالات خوردن بود.بین بی اشتهایی روانی،پراشتهایی روانی و اختلال خوردن و سن دانش آموزان،تحصیلات پدر و اشتغال پدر و اشتغال مادر ارتباط معنادار وجود نداشت. بین پر اشتهایی روانی و تحصیلات مادر ارتباط معنادار وجود داشت و بین اختلال خوردن و بی اشتهایی روانی ارتباط معناداری مشاهده نشد.