دین و سیاست از مهمترین مبانی و مولفه های هستند که در هر جامعه و در هر دوره ای تاریخ از اهمیت و تاثیرات بسزایی بر بشریت و زندگانی او برخوردار بوده اند. لذا در برخی از ادوار و جوامع میان این دو همراهی و پیوند برقرار بوده است و در برخی موارد دیگر دین و سیاست از یکدیگر جدا مانده و جامعه ای سکولاریستی بوجود آمده است. از دوران مدرنیته و جوامع غربی می توان بعنوان مهمترین نمود عینی سکولاریسم اشاره کرد. در ایران نیز به تاسی از غرب جدایی دین از سیاست در دوران رضاشاه بسیار اوج گرفت و تلاشهای بسیاری نیز در این زمینه از سوی حکومت و روشنفکران صورت پذیرفت. که در این پایان نامه مهمترین مسئله مطرح شده راجع به بررسی رابطه دین و سیاست در اندیشه ی روشنفکرانی از قبیل: محمدعلی فروغی، سید حسن تقی زاده و سید احمد کسروی می باشد. که در فرضیه مطرح شده نگارنده معتقد است:جدایی دین از سیاست مهمترین مبنای فکری این روشنفکران بوده است.