چکیده : وفور مفاهیم اخلاقی در کتاب های ادبی ، از جمله مزایای ادبیات فارسی است. مرزبان نامه و انوار سهیلی از جمله آثار تعلیمی ادب فارسی اند که در آن انواع فضیلت ها و رذیلت های اخلاقی و هم چنین آیین کشورداری به گونه ای غیر مستقیم بیان شده است. نویسندگان این دو کتاب سعی بر آن داشته اند تا تعالیم اخلاقی مورد نظر خود را با استفاده از اشعار فارسی و عربی و احادیث برای داشتن یک جامعه ی مطلوب و آرمانی ، ارائه دهند. پژوهش حاضر با عنوان «مقایسه ی بن مایه های اخلاقی در کتاب انوار سهیلی با مرزبان نامه» به بررسی و مقایسه ی تعالیم اخلاق فردی نظیر صبر و قناعت و اجتماعی چون مشورت و اتحاد و سیاسی هم چون عدالت و دادگری در دو کتاب می پردازد. سعی نگارنده بر آن بوده تا با پررنگ ترساختن و برجسته کردن مفاهیم اخلاقی موجود در متن به مخاطب معاصر خود اعلام دارد که گذشتگان ما در متون ادب فارسی توانسته اند مضامین تکراری و گاه بدیهی (همچون بدی ، زشتی دروغ ، دزدی ، خیانت) را با شیوه های نو و قالب های تازه به گونه ای ارائه دهند که تازگی خود را از دست ندهند. پس امروزیان نیز می توانند در این تغییر شیوه به آن ها اقتدا کنند. این رساله در چهار فصل نگارش یافته ودر جمع آوری منابع و اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. کلمات کلیدی : فضایل ، رذایل ، مرزبان نامه ، انوار سهیلی ، کاشفی ، وراوینی