حیرت، اصطلاحی است که حالت عجز و ناتوانی بنده از ادراک حقیقت یعنی خدا را نشان می دهد. موضوع این رساله «حیرت در مثنوی و مقایس? آن با حدیق? سنایی» است. از آن جایی که بحث حیرت نتیج? تأمل در ذات خداوند است و از طرفی وجود و ماهیت خداوند نیز خود نوعی راز است، اهمیت تعمق و تأمل در مورد بحث حیرت بیشتر آشکار می گردد. در پایان این رساله نتیجه می گیریم که حیرت نزد مولوی نسبت به سنایی گسترده تر شده و همچنین سیر عرفان از سنایی تا مولوی در این رساله مشاهده می شود