به منظور بررسی اثر تنش شوری بر عملکرد و شاخص های رشد، تاثیر پایه در بهبود کیفیت و کمیت میوه خیار پیوندی (رقم نگین) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سیستم کشت بدون خاک اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه نوع پایه کدوئیان (کدویferro rz f1، خربزه صادراتی زرد و خربزه حسین حجی توسرخ) و سه سطح شوری (صفر، 30 و 60 میلی مولار) می-باشند. نتایج نشان داد که شوری عملکرد میوه، میانگین سطح برگ، میانگین تعداد برگ، میانگین طول ساقه، محتوای آب نسبی و وزن تر وخشک گیاه را به طور قابل توجهی کاهش داد. بیشترین مقدار عملکرد (4.165 کیلوگرم میوه بازارپسند در هر بوته) در گیاهان پیوند شده بر روی پایه کدوی ferro rz f1 در سطح شوری صفر میلی مولار حاصل شد. شوری با افزایش میزان مواد جامد محلول باعث بهبود کیفیت میوه گردید. بیشترین میزان مواد جامد محلول در خیار پیوندی بر روی پایه خربزه حسین حجی توسرخ در سطح شوری 60 میلی مولار حاصل گردید. با افزایش شوری، شاخص کلروفیل در بوته های خیار شاهد، پیوندی بر روی کدوی ferro rz f1 و حسین حجی توسرخ ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت ولی در خیار پیوند شده بر روی خربزه صادراتی زرد با افزایش میزان غلظت شوری این شاخص افزایش یافت. بیشترین میزان کلروفیل مربوط به خیار پیوندی برروی پایه کدوی ferro rz f1در سطح شوری30 میلی مولار بود. با افزایش سطوح شوری میزان نشت الکترولیت افزایش یافت و بیشترین میزان نشت الکترولیت در خیار شاهد (غیر پیوندی) در سطح 60 میلی مولار مشاهده گردید. با افزایش میزان سطوح شوری غلظت سدیم و کلر افزایش و سبب کاهش غلظت پتاسیم در قسمت های مختلف گیاه شد.