باکتریهای حل کننده فسفات، کاربردهای متنوعی در کشاورزی بعنوان کود زیستی دارند. همچنین با داشتن توانایی تولید آنزیم های فسفاتاز (فیتاز) در دامپروری برای تولید مکمل غذایی دام، طیور و آبزیان نیز نقش مهمی دارند. البته فیتاز بعنوان افزودنی غذایی باید فسفات را به طور موثر آزاد کرده و پایدار در برابر غیرفعال شدن در دمای بالا و ph اسیدی باشد. در این مطالعه، برای جداسازی باکتری مولد فیتاز از چشمه آب گرم(دمای ?c 79) نمونه برداری صورت گرفت و به محیط مایع اختصاصی psm تلقیح و برای 48 ساعت در دمای 40 درجه سانتیگراد آنکوبه شد. سپس به محیط جامد psmانتقال داده شد. باکتری های ترموفیل دارای هاله (نشان دهنده سنتز فیتاز خارج سلولی) خالص سازی و جداسازی شدند. در میان باکتری های جداسازی شده، باکتری12d برای مطالعات بعدی انتخاب شد که متعلق به جنس باسیلوس بود. از روش نقطه پایان برای سنجش فعالیت فیتاز و مقدار فسفات رها شده استفاده گردید. بهینه منبع کربن و نیتروژن، جهت افزایش حل کنندگی فسفات به ترتیب شامل گلوکز (%5/1) و عصاره مخمر (%0/5) بود. سپس فیتاز باکتریایی با استفاده از سولفات آمونیوم و دیالیز، بطور جزئی خالص سازی شد. نتایج نشان داد که آنزیم در محدوده دمایی 30-80 درجه سانتیگراد پایدار بود، اما در 50 درجه سانتیگراد بیشترین فعالیت را داشت. همچنین آنزیم در محدوده 7-3 ph فعال بود اما ph بهینه 4 بود. این نتایج نشان می دهد که فیتاز حاصل می تواند در زمینه های بیوتکنولوژیکی دارای کاربردهای گسترده ای باشد.