مساله ی اصلی در مدیریت پل تعیین وضعیت موجود پل و تخمین میزان خرابی و عمر مفید باقیمانده برای تعمیر پل است. روش های موجود ازجمله روش فراصوتی و آزمایش پژواک ،پرهزینه و زمان بر هستند, بنابراین نیاز به روشی کارا، برای کمیت بخشیدن به میزان خرابی و رتبه بندی یا امتیاز دهی سازه های آسیب دیده است. ایجاد خرابی باعث تغییر سختی, جرم و مشخصات اتلاف انرژی در سازه شده و تغییر این عوامل موجب تغییر مشخصات دینامیکی سازه می گردد. میزان تغییر هر یک از این مشخصات میتواند معیاری برای تعیین شدت خرابی و رتبه بندی یا امتیاز دهی سازه های آسیب دیده باشد. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل اجزا محدود، تغییرات انحنای اعضای خمشی در اثر ایجاد خرابی در سازه، مبنایی برای تعیین وضعیت کنونی عضو خمشی قرار گرفته و منحنی انحنا-سختی خمشی رسم شده است. در انتها حالات مختلفی که عضو بتنی طی بارگذاری بر اساس تغییر سختی تجربه میکند با وضعیت کنونی تطابق داده شده و شاخص وضعیت بدست می آید.