این پژوهش به تحلیل اقتصادی زیست محیطی راه آهن شهری(مترو) تهران پرداخته است و خط 4 مترو برای این مطالعه انتخاب گردید. برای این کار، ابتدا به ارزیابی مالی و سپس به ارزیابی اقتصادی زیست محیطی این خط پرداخته شد. معیار ارزیابی در این پژوهش، معیار ارزش حال خالص یا npv بود. اگر این معیار برای پروژه ای صفر یا بزرگتر از صفر باشد طرح توجیه پذیر بوده و در غیر اینصورت توجیه ناپذیر خواهد بود. برای ارزیابی مالی، هزینه ها و درآمدهای اختصاصی این خط را با این معیار مقایسه کردیم و برای ارزیابی اقتصادی- زیست محیطی این خط نیز مزیت ها و اثرات خارجی مثبت این خط را به صورت پولی محاسبه کرده و به درآمدهای خط مذکور اضافه و سپس با هزینه های آن مقایسه کردیم. نتایج تحقیق نشان داد که این طرح از نظر عملکرد مالی توجیه پذیر نبوده ولی از نظر اقتصادی- زیست محیطی توجیه پذیری بالایی داشت به طوری که معیار npv برای این دو نوع ارزیابی به ترتیب حدود 104و922و15- و 120و974و13 میلیون ریال برآورد گردید .