مسائل زنان و کاستی و بایسته های مربوط به آن، از دیرباز جزء مسائل مهم جوامع مختلف، از جمله جامعه ایران بوده است. این امر در سالهای پس از انقلاب اسلامی، به سبب ضرورت ایجاد بستر لازم برای مشارکت زنان در فعالیت های اجتماعی و اقتصادی، از امتیاز و حساسیت بیشتری برخوردار گشت. با وجود تمامی تلاش هایی که در سرتاسر دنیا برای کسب شرایط مساوی و رفع نابرابری های اجتماعی میان مردان و زنان صورت گرفته است، مشکلات زنان در اموری مانند نابرابری و بی عدالتی در محیط کار، همچنان ادامه دارد و از آنجا که ادراک کارکنان از عدالت در سازمان، به شدت بر رفتار و نتایج کاری آنان تأثیرگذار است، شناسایی عوامل ایجاد کننده ادراک بی عدالتی جنسیتی و تعیین اولویت آنها نسبت به هم، از دیدگاه کارکنان زن سازمان های صنعتی، زمینه ای را فراهم می کند که می تواند راهنمای مفیدی برای مدیران و سیاست گذاران باشد و به تلاش ایشان در راستای برطرف کردن بی عدالتی جنسیتی سمت و سوی مناسبی بدهد. در این بررسی، روش تحقیق پیمایشی است و داده ها با استفاده از دو پرسشنامه جمع آوری گردیده است. جامعه آماری فاز شناسایی عوامل ایجاد کننده ادراک بی عدالتی جنسیتی را پژوهشگران مسائل زنان، فعالان حقوق زن، پژوهشگران حوزه عدالت و مدیران سطوح مختلف سازمان های صنعتی تشکیل می دهند و جامعه آماری فاز اولویت بندی این عوامل، شامل کارکنان زن شاغل در کارخانه های واقع در شهر تهران است؛ که بر اساس شیوه نمونه گیری غیر تصادفی گلوله برفی 44 نفر پاسخگوی پرسشنامه شناسایی عوامل و 80 نفر پاسخگوی پرسشنامه اولویت بندی عوامل، هستند. در این تحقیق پس از شناسایی عوامل ایجاد کننده ادراک بی عدالتی جنسیتی توسط خبرگان، این عوامل جهت تعیین میزان اهمیت هر یک از آنها، در اختیار کارکنان زن سازمان های صنعتی قرار گرفتند و سپس با استفاده از روش های madm شامل متد تاکسونومی، تاپسیس، مدل مجموع ساده وزنی و متد ویکور، رتبه بندی شده اند و با توجه به اختلاف بین رتبه های حاصل از آنها، با استفاده از متدهای ادغامی رتبه بندی نهایی عوامل بدست آمد.