امروزه برای مقابله با ارتعاشات و اثرات نامطلوب آن بر روی سازه ها روش های مختلفی تحت عنوان کنترل بوجود آمده است. این روش ها در سازه های عمرانی نیز رشد روز افزونی داشته است. کنترل سازه ها را می توان به سه گروه عمده غیر فعال،نیمه فعال، فعال تقسیم کرد. در این میان کنترل فعال روشی است که به عنوان یک روش موثر شناخته می شود و سازه های مختلفی با این روش کنترل شده است. کنترل فعال شامل دو بخش سخت افزاری و نرم افزاری می باشد. بخش سخت افزاری آن شامل حسگرها، پردازشگر و ابزار کنترل می باشد. قسمت نرم افزاری آن الگوریتم محاسبه نیروی کنترل می باشد. در این تحقیق سعی شده است تا روشی کارا جهت محاسبه نیروی کنترل پیشنهاد داده شود. برای این منظور از کنترلگر فازی استفاده شده است. جهت بهینه شدن پاسخ های سازه پارامترهای کنترلگر با استفاده از الگوریتم ازدحام ذرات (pso) بهینه شده است. کنترلگر فازی برای سازه ای یازده طبقه طراحی و بهینه شده است. نیروی کنترل توسط سیستم تاندون فعالی که در طبقه آخر سازه نصب شده به سازه اعمال گردیده است. جهت طراحی و بهینه سازی پارامترهای کنترلگر لازم است، کنترلگر آموزش داده شود. بدین منظور چند رکورد زلزله انتخاب شد، سپس کنترلگر بوسیله این رکوردها آموزش داده شده است. کارایی کنترلگر در زلزله هایی که کنترلگر تحت آن زلزله ها آموزش دیده بررسی گردیده است. همچنین به منظور بررسی اثر پذیری کنترلگر در زلزله های دور از کانون و نزدیک کانون چند زلزله انتخاب و میزان کارایی کنترلگر در آن زلزله ها بررسی گردید. به نظر می رسد چون کنترلگر توسط چند رکورد زلزله نزدیک کانون آموزش داده شده است، کارایی مناسبی در این نوع زلزله ها دارا باشد.