سرطان ریه بیماری است که در آن رشد بافت بدخیم در یک یا هر دو ریه ایجاد می شود. این بیماری یکی از شایع ترین علل مرگ وابسته به سرطان است که به طور معمول در سنین بالا رخ می دهد. یکی از مولکول هایی که در بسیاری از بدخیمی ها دخیل می باشد c-met گیرنده ی فاکتور رشد هپاتوسیت (hgf) است. c-met یک پروتئین سرتاسری غشا است که از دو زیرواحد، آلفا ( kda50) و بتا (kda145) که توسط پیوند دی سولفیدی بهم متصل شده اند، تشکیل شده است. در بسیاری از بدخیمی ها بیان بیش از حد c-met مشاهده شده است. پیام رسانی hgf/c-met در تکثیر و تمایز سلولی، تحرک، تغییر شکل سلول ها، رشد و نمو جنینی، ترمیم بافت و بهبود زخم نقش دارد. c-met هم مانند بسیاری از گیرنده های غشایی دیگر می تواند توسط پروتئازها و طی فرآیندی به نام ریزش جایگاه خارج سلولی به فرم محلول و پروتئین های کوچک تبدیل شود. ریزش جایگاه خارج سلولی در شرایط نرمال فیزیولوژیک اتفاق می افتد اما ممکن است در برخی بیماری های خاص افزایش یابد. هدف از این پژوهش بررسی غلظت کل پروتئین و c-met محلول در سرم خون افراد مبتلا به سرطان ریه و مقایسه با گروه کنترل است. برای این منظور ابتدا از افراد بیمار و سالم نمونه ی سرم تهیه کرده، سپس با استفاده از روش بیوره (buiret) غلظت کل پروتئین های موجود در سرم اندازه گیری شد. در نهایت میزان c-met محلول در نمونه ها را با روش الایزا محاسبه گردید. نتیجه ی این پژوهش تفاوت معنی داری را در میزان کل پروتئین نشان داد، همچنین مشخص شد بیان c-met محلول در سرم افراد مبتلا به سرطان ریه در مقایسه با افراد سالم دارای افزایش معنی داری می باشد. نتیجه گیری می شود که ریزش c-met احتمالاٌ یک شاخص عملی و منطقی در پتانسیل بدخیمی و پیشرفت تومور است و پیام رسانی hgf/c-met ممکن است در پاتوفیزیولوژی سرطان ریه دخیل باشد.