فانتزی قالب ادبی پرجاذبه ای است که بیشترین مخاطبان آن را کودکان و نوجوانان تشکیل می دهند. در حوزه های مختلف ادبیات کودک و نوجوان مانند شعر، رمان و قصه، مقوله داستان کوتاه به ویژه داستان های تخیلی در میان کودکان و نوجوانان طرفداران بسیار زیادی را به خود اختصاص داده است. یکی از دلایل این امر، به کار رفتن شخصیت های غیر واقعی و تخیلی است که به طور ناخودآگاه بر ذهن و روان نوجوانان تأثیر می گذارد و دیگری به علت کوتاهی و حجم کم مطالب، در داستان کوتاه است که با میزان حوصله و توان نوجوانان در درک آن سازگار و هماهنگ است. در این تحقیق نخست به تحلیل عنصر شخصیت به ویژه شخصیت های فانتزی، سپس به نوع شیوه توصیف در داستان های کوتاه و بعد به ویژگی های زبانی داستان ها پرداخته شده است. این داستان های تخیلی از میان نویسندگان کودک و نوجوان انتخاب شده اند و مربوط به گروه سنی نوجوانان هستند. نوع فانتزی به کار گرفته شده در داستان ها اغلب از نوع انسانی و شخصیت آن ها اغلب از نوع شخصیت ایستا و تک بعدی است. دو نوع شیوه توصیف، اول شخص و سوم شخص در داستان ها به کار گرفته شده اند. از نظر ویژگی های زبانی، زبان ساده و قابل فهم همراه با آرایه های غیر پیچیده در متن داستان ها وجود دارد.