نام پژوهشگر: سعید شادان
سعید شادان داود حسین پور
در عصر اطلاعات اغلب دارایی های موسسات و شرکت ها را دارایی های نامشهود تشکیل می دهند که استفاده از آنها نه تنها از ارزش آنها کم نمی کند، بلکه موجب افزایش ارزش آنها نیز می گردد. دارایی های نامشهود مهم ترین و اصلی ترین دارایی های سازمان به شمار می روند و روز به روز بر اهمیت آنها نیز افزوده می گردد. سرمایه انسانی سازمان نیز به عنوان یکی ازدارایی های نامشهود سازمان می باشد که توجه به آن می تواند به بهبود اثربخشی و کارآیی سازمان ها منجر شده و ارزش افزوده ی بیشتری را برای سازمان ها ایجاد نماید. بر این اساس با توجه به اهمیت سرمایه انسانی برای سازمان، تحقیق حاضر با اهداف تعیین عوامل راهبردی موثر بر سرمایه انسانی پارک های علم و فناوری ایران و تعیین نقاط قوت، ضعف و فرصت، تهدید آنها انجام شده است و بدین منظور بر اساس روش تحقیق توصیفی-پیمایشی، از جامعه حدود 700 نفری کارشناسان و مدیران پارک های علم و فناوری، نمونه 125 نفری در پارک های علم و فناوری تهران، پردیس، یزد، اصفهان و همدان انتخاب گردید و با استفاده از پرسشنامه اطلاعات مورد نظر جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و انجام آزمونهای آماری، 32 عامل به عنوان عوامل راهبردی موثر بر سرمایه انسانی شناخته شد و نقاط قوت،ضعف و فرصت، تهدید پارک های علم و فناوری مشخص گردیدند. نتایج حاصل از این یافته ها نشان می دهد که ایجاد نگاه راهبردی در مدیریت نسبت به سرمایه انسانی، آموزش و توسعه افراد در راستای اهداف سازمان، انجام فرایند مناسب جذب منابع انسانی بر اساس نیازهای راهبردی سازمان، توانمندسازی کارکنان و افزایش آزادی عمل و اختیارات آنها، ایجاد جو اعتماد در سازمان، توسعه کار تیمی، وضوح چشم انداز و مأموریت سازمان، مدیریت عملکرد و بازخورد نتایج به افراد، توسعه توانایی های ارتباطی و رهبری مدیران برای ایجاد تعهد سازمانی در میان افراد، اعمال فرایند مدیریت پاداش در جهت اهداف و استراتژی های سازمان، ایجاد شبکه های اطلاعاتی و فراهم نمودن زمینه ها و امکانات لازم برای ارتقاء و توسعه افراد، عواملی هستند که می توانند بر جذب، حفظ، توسعه و کارایی و اثربخشی سرمایه انسانی سازمان ها اثرگذار باشند. در پایان نیز برخی از استراتژی های مناسب برای سرمایه انسانی پارک های علم و فناوری ایران در قالب پیشنهاد و در چارچوب تحلیل swot بیان گردیده و پیشنهاد های لازم به محققین آینده ارائه شده است.