شرکتها به عنوان واحد های اقتصادی، همواره به دنبال سودآوری و دستیابی به ثروت بیشتر می باشند، شرکتها علاوه بر وظیفه انجام فعالیت اقتصادی، وظیفه پاسخگویی به افراد بیرون از شرکت را نیز بر عهده دارند. بر اساس شواهد تجربی کاراترین شکل پاسخگویی، گزارشگری مالی می باشد (واتز و زیمرمن ، 1986) یکی از مهمترین نقش های حسابداری محاسبه سود قابل اتکا همراه با "ارتباط ارزشی" بالا جهت استفاده کنندگان صورتهای مالی می باشد. یکی از متغیرهای تاثیر گذار در ارتباط ارزشی سود ساختار مالکیت می باشد، به طوریکه در سال های اخیر، ساختار مالکیت متمرکز و تاثیر آن بر ابعاد مختلف شرکتها، از جمله ارتباط ارزشی سود به دلیل رواج آن در اکثر کشورها و به خصوص در میان اقتصادهای در حال رشد و بازارهای نوپای اروپا و آسیا، به عنوان یکی از مسائل مهم در ادبیات نظام راهبری شرکتی مطرح شده است (سلارکا ، 2005). تمرکز مالکیت ممکن است با افزایش نظارت و خذف مفت سواری، باعث ایجاد تغییرات مثبت در شرکت شود، ولی سایر مکانیزم ها ممکن است در جهت عکس عمل نماید. یکی از مسائلی که بیشتر به آن پرداخته شده، این است که سهامداران بزرگ و مالکان مدیر ممکن است از حقوق کنترلی خود برای کسب منافع شخصی استفاده نمایند و موجب استثمار سایر سهامداران شوند (شیفر ،1986). این احتمالات و عدم مشخص بودن تاثیر تمرکز مالکیت بر ابعاد مختلف شرکت باعث ارائه نظریات مختلفی گردیده است. با توجه به تحقیقات محدودی که در این زمینه در جهان و به خصوص در ایران انجام گرفته است، در این تحقیق به بررسی دقیقتر این موضوع در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. آنچه در این بررسی در خور توجه است، این است که سعی شده توجه و دقت بیشتری بر به بکارگیری معیار تمرکز مالکیت داشته باشیم. در این فصل ابتدا موضوع مورد بررسی تعریف و سپس هدف و علت انتخاب موضوع ذکر خواهد شد. در نهایت، قلمرو تحقیق، فرضیات تحقیق و تعریف عملیاتی متغیرها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.