هدف این پژوهش، مطالعه اثربخشی آموزش درس تربیت بدنی بر غنی سازی اوقات فراغت (فعالیت های جسمانی و ورزشی) دانش آموزان پسر شهر بابل است. جامعه مورد مطالعه این تحقیق دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر بابل می باشد روش نمونه برداری به صورت خوشه ای-طبقه ای و در طبقات مختلف به صورت تصادفی ساده انجام گرفت. و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برای تعداد 6112 دانش آموز 360 نفر تعیین گردید. قابل ذکر است که از این تعداد پرسشنامه که در میان دانش آموزان توزیع گردید 354 پرسشنامه جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. وابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که مشتمل بر چهار بخش و بخش های چهار گانه شامل مشخصات فردی، ، زمان و مکان و چگونگی گذران اوقات فراغت، نحوه ی تدریس معلم و نگرش دانش آموزان نسبت معلم تربیت بدنی و امکانات برای اوقات فراغت بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصین و پایایی آن با آلفای کرونباخ تعیین و تائید شد ضریب آلفای کرونباخ برابر86/0 محاسبه گردید. به منظور تجزیه تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و tدو نمونه ایی مستقل استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که آموزش درس تربیت بدنی، وضعیت تحصیلی و رضایتمندی دانش آموزان از معلم تربیت بدنی بر چگونگی گذران اوقات فراغت دانش آموزان موثر می باشد(05/0?p ) ولی رشته تحصیلی دانش آموزان بر نحوه گذراندن اوقات فراغت ورزشی دانش آموزان تاثیری ندارد. بین دانش آموزان علاقه مند و غیر علاقه مند به ورزش و نحوه ی گذراندن اوقات فراغت آنها تفاوت معنی داری وجود دارد ولی بین روش تدریس تئوری با عملی درس تربیت بدنی با نحوه گذراندن اوقات فراغت دانش آموزان تفاوت چندانی وجود ندارد.