شیشه-سرامیک های زیست فعال، توانایی ایجاد پیوند شیمیایی با بافت زنده استخوان، از طریق تشکیل لایه آپاتیت مانند بر سطحشان را دارند. هدف این پژوهش، تهیه و مشخصه یابی شیشه-سرامیک زیست فعال در سیستم (64-x) sio2-31cao-5p2o5-xzno (x=0, 4, 8, 12) به روش سل-ژل می باشد. پودر نانو شیشه-سرامیک های زیست فعال تهیه شده، پرس شده و به شکل دیسک هایی آماده شدند تا در آزمایش برون تنی در محلول شبیه سازی شده با بدن (sbf) به مدت 7 و 14 روز قرار بگیرند و توانایی تشکیل لایه هیدروکسی آپاتیت کربناته بر سطح آن، بررسی شود. نانو شیشه-سرامیک زیست فعال تهیه شده، قبل و بعد از غوطه وری در sbf توسط آنالیز پراش پرتو x، میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که، با افزایش مقدار zno تا 8% توانایی تشکیل لایه آپاتیتی افزایش یافته و با افزایش بیشتر آن تا 12% از این توانایی کاسته شده است. به این ترتیب، ترکیب شیشه-سرامیک زیستی حاوی %8 روی (z8) ترکیب مناسبی از نظر زیستی می باشد. شیشه-سرامیک های زیست فعال تولیدی می توانند به عنوان ایمپلنت های استخوانی و دندانی بکار روند و رشد سریع استخوان و بهبود آن را برآورده سازند.