در فصل اول پس از بررسی مفاهیم اصلی و ضروری پژوهش همچون بررسی تطبیقی، مدرنیزاسیون، نوسازی سیاسی، مشروطیت، پارلمان، قانون اساسی و ... به بررسی مکتب نوسازی پرداخته شده است، مبانی تئوریک مکتب نوسازی و انتقادهای وارده بر آن مورد مطالعه قرار گرفته است و سپس به نوسازی برآمده از دورن جوامع غیر غربی به عنوان مهمترین الگوی نوسازی در جهان سوم اشاره شده است و در آخر رهیافت مقایسه ای به عنوان الگوی تحلیل و مطالعه در این پژوهش تعیین شده است. در فصل دوم سیر تاریخی نوسازی آموزشی در ایران و افغانستان مورد مطالعه قرار گرفته است، در این فصل تلاش شده است تا بر طبق الگوی تحلیل مراحل مختلف نوسازی آموزشی و گام های اصلاح طلبانه که در جهت توسعه نظام آموزشی در دو کشور ایران و افغانستان برداشته شده است به دقت گزارش و توصیف گردد. در فصل سوم سیر تاریخی نوسازی سیاسی در دو کشور ایران و افغانستان بررسی شده است. برای سهولت در مطالعه اقدامات اصلاح طلبانه که در جهت توسعه سیاسی در دو کشور صورت گرفته است به دوره های مشخص و قابل مطالعه همچون قبل از مشروطه، دوره مشروطه و بعداز مشروطه تقسیم شده و به این ترتیب اصلاحات انجام شده در هر دور به صورت دقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. محورهای مشترک برای مطالعه عبارت بودند از نوسازی و قانون، انقلاب مشروطه، پارلمان، قانون اساسی، نظام مدرن و مطلقه. در فصل چهارم، با توجه به چهارچوب نظری به بررسی، مقایسه و تحلیل تفاوت های نوسازی آموزشی و سیاسی در ایران و افغانستان پرداخته شده است. علل عدم موفقیت اصلاحات آموزشی در افغانستان در مقایسه با ایران تحلیل و بیان شده است و در ادامه ضمن تحلیل سرانجام نوسازی سیاسی در ایران و افغانستان، علل شکست اصلاحات در دو کشور تحلیل شده است و در نهایت نیز این فصل با یک جمع بندی کلی و نتیجه گیری نهایی به پایان رسیده است.