در این پروژه، امکان استفاده از پویشگر، در اندازه گیری رنگ پارچه های دارای بافت، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. از آنجا که برای توصیف پویشگر از روش های رگرسیونی استفاده شده، لذا در ابتدا به منظور مطالعه تاثیر نوع نمونه های رنگی مورد استفاده بر روی نتایج اندازه گیری، از سه سری نمونه فاقد بافتار شامل نمونه های چارت های کالرچکر sg و کداک q_60 و تعدادی نمونه انتخابی از مجموعه اطلس مانسل، در مراحل آموزش و آزمایش، استفاده گردید و مشاهده شد که توصیف پویشگر با یک مجموعه از نمونه ها، منجر به تخمین مناسب رنگ نمونه های سایر مجموعه ها نمی گردد. به بیان دیگر، نتایج حاصله از انجام این پروژه نشان می دهند که توصیف پویشگر با نمونه های یک چارت رنگی، تنها در تخمین رنگ سایر اعضای این چارت، منجر به نتایج قابل قبول می گردد و در پیشگویی رنگ سایر مجموعه ها، بسیار ضعیف عمل می نماید. در همین خصوص تخمین رنگ یک مجموعه نمونه های نساجی با بافت مشخص نیز، در صورت استفاده از چارت های رنگی مذکور، منجر به نتایج قابل قبول، نگردید. در مرحله بعد، تاثیر نوع بافت مورد آزمایش قرار گرفته است. برای این منظور، پارچه هایی با فام های یکسان و بافت های مختلف (8 بافت برای هر فام)، تهیه گردیدند که از آنها در مراحل آموزش و آزمایش پویشگر، استفاده گردید. نتایج حاصله نشان می دهند که با افزایش تفاوت ساختاری بافت ، بین نمونه هایی که در مراحل آموزش و آزمایش پویشگر مورد استفاده قرار گرفته اند، میانگین اختلاف رنگ تخمین زده شده به وسیله پویشگر در مقایسه با رنگ واقعی آنها که توسط اسپکتروفتومتر اندازه گیری شده است، افزایش می یابد، که این امر وابستگی کامل مرحله توصیف پویشگر به نوع بافت مورد استفاده را نشان می دهد. در هرحال نتایج این تحقیق نشان می دهند که با افزایش عمق بیتی داده های اندازه گیری شده توسط پویشگر، وابستگی مذکور، کاهش می یابد.