از آنجا که گفتار مهمترین راه ارتباطی برای انسان به شمار می آید، بسیار مورد مطالعه قرار گرفته شده است. برای تولید گفتار مدل های مختلفی ارایه گردیده است که می توان آن ها را به دو دسته عمده تقسیم نمود. دسته اول عموما دارای پایه و اساس فیزیولوژیکی نیستند و صرفا با استفاده از سیگنال گفتار و روش های پردازشی، مدل هایی برای تولید گفتار ارایه می دهند. دسته دوم به مبحث زبان و تولید و درک گفتار در سطوح عالی مغز می پردازند چرا که گفتار مهمترین راه خروجی زبان است. مدل هایی که در دسته دوم ارایه شده اند عموما کیفی هستند و بیشتر برای بررسی و پیش بینی تاثیر آسیب های مغزی بر روی زبان و گفتار بکار می روند. نکته ای که کمتر به آن توجه شده است این است که تولید گفتار در واقع مجموعه ای از اعمال عصبی عضلانی است. بر طبق مشاهدات و آزمایشات، سیستم کنترل تولید گفتار در سطوح مختلفی به پیش بینی اغتشاشات می پردازد. همچنین شواهد حاکی از وجود مدل های داخلی از سیستم حرکتی تولید گفتار در مغز است و سیستم عصبی بر اساس این مدل ها به کنترل آرتیکولاتورهای گفتار می پردازد. بر اساس این مشاهدات در این پروژه برای سیستم کنترل تولید گفتار مدلی پیشنهاد شده است که بر اساس کنترل پیش بین مبتنی بر مدل است. شبیه سازی ها نشان دادند که مدل پیشنهادی می تواند داده های حرکتی بدست آمده از سیگنال گفتار را به خوبی تولید کند و این مدل مشابه سیستم تولید گفتار به خوبی اغتشاشات خارجی را حذف می کند. همچنین بازسازی سیگنال گفتار ناشی از حرکات کنترل شده به وسیله مدل پیشنهادی نشان داد که این مدل می تواند رفتار سیستم تولید گفتار را به خوبی توصیف کند.