پلی پروپیلن یکی از پلاستیک های پر مصرف در صنعت خودرو است که ضعف خواص مکانیکی و حرارتی از چالش های این پلاستیک برای خودروسازها می باشد. تولید نانوکامپوزیت با استفاده از ذرات رس راه حل مناسبی برای رفع این ضعف ها می باشد. نانوکامپوزیت ها به دلیل نفوذ زنجیرها به داخل لایه های رس به واسطه ایجاد اتصال با مولکول آلی موجود در سطح لایه ها، از خواص فوق العاده مکانیکی و حرارتی برخوردارند. هدف این تحقیق ساخت و بررسی خواص نانوکامپوزیت پلی پروپیلن – مونت موریلنت تعیین گردید. آمیزه های نانوکامپوزیتی به روش ذوبی و با درصدهای 5،3،1 و 7 درصد وزنی رس (k-10) و با استفاده از pp-g-ma به عنوان عامل پیوندی ساخته شدند و به منظور تعیین نوع و ساختار آن ها از xrd و tem استفاده گردید . در ادامه به منظور بررسی تاثیر رس و مقدار آن بر روی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت ها ، از آزمون های کشش ، ضربه ، سختی و سایش استفاده شد . همچنین پایداری حرارتی، مقاومت شیمیایی، عبور پذیری و زیست سازگاری نانوکامپوزیت ها مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بدست آمده از الگوها نشان داد که نانوکامپوزیت های ساخته شده دارای ساختار اینترکلیت- اکسفولیت هستند. نتایج آزمون ها نشان داد که با افزودن رس به پلی پروپیلن ، استحکام کشش ، مقاومت به ضربه، مقاومت به سایش، مقاومت شیمیایی، زیست سازگاری و پایداری حرارتی افزایش یافته و میزان افزایش به مقدار رس و نوع ساختار بستگی دارد. بنابراین با جمع بندی نتایج بدست آمده می توان گفت نانوکامپوزیت پلی پروپیلن- مونت موریلنت نسل جدیدی از مواد با کارایی زیاد بوده که برای کاربردهای مهندسی مناسب و بسیار مورد توجه می باشد.