بحث در باب سنت و نوآوری در شعر معاصر، از سال ها پیش مورد توجه بوده است. در این پایان نامه، پس از بحث در باب مفاهیم سنت و نوآوری در علوم مختلف، زمینه های نوآوری در شعر فارسی و انواع نوآوری در شعر معاصر، سنت و نوآوری را در شعر شفیعی کدکنی مورد بررسی قرار می دهیم و با بررسی نشانه های گرایش به سنت های ادبی و میزان نفوذ ره آوردهای دنیای مدرن در شعر او، به این نتیجه می رسیم که شعر شفیعی کدکنی، دیالکتیک گریز از سنت و وابستگی به آن است؛ اشعار او در حوزه های زبانی، معنایی، صور خیال و شکل و ساختار، در سیری به سوی مدرنیته اما هم چنان سرشار از سنت های ادبی هستند. از نظر محتوا، اشعار شفیعی کدکنی بیش تر به فضا و تفکرات سنتی وابسته اند تا به عناصر دنیای مدرن. هم چنین او نتوانسته است به طور کامل از قالب های شعری گذشته فاصله بگیرد. در مجموع شعر شفیعی کدکنی را می توان شعری سنتی دانست که از برخی مولفه های شعر مدرن نیز برخوردار است.

پلیمر طبیعی کیتوسان به ویژه به حالت نانو الیاف در سالهای اخیر در حوزه زیست پزشکی به سبب ویژگی هایی مانند زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و عدم ایجاد عوامل سمی توجه زیادی به خود جلب کرده است. تا¬کنون تحقیقات مبتنی بر الکتروریسی کیتوسان خالص، غالباً متمرکز بر کیتوسان استخراج شده از سخت پوستان مانند میگو و خرچنگ دریایی بوده و تا به حال الکتروریسی کیتوسان حاصل از شفیره ابریشم گزارش نشده است. در این پروژه کیتوسان استخراج شده از شفیره کرم ابریشم برای تولید نانوالیاف استفاده شد. برای بررسی مشخصه¬های کیتوسان مورد استفاده اعم از شناسایی گروه های عاملی، شاخص کریستالی، آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف¬سنج مادون قرمز (ftir)، پراش اشعه x (xrd) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده شد. با استفاده از روش ویسکومتری وزن مولکولی کیتوسان بدست آمده در محدوده متوسط قرار گرفت. جهت تولید نانوالیاف کیتوسان از روش الکتروریسی استفاده گردید و پارامترهای تأثیر گذار ولتاژ، نرخ و سرعت تغذیه و فاصله صفحه جمع کننده در دستگاه الکتروریسی برای تولید نانو الیاف مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای الکتروریسی محلول کیتوسان - اسیداستیک با درصدهای مختلف استفاده گردید و محلول wt 6%، 90% اسید استیک با ولتاژ kv 16، فاصله cm 17و سرعت تغذیه µl/hr01/0 بهترین نتیجه را به دنبال داشت. در ادامه به منظور تسهیل الکتروریسی نانوالیاف کیتوسان از پلیمر کمکی پلی وینیل الکل (زیست سازگار با قابلیت انحلال در آب) استفاده گردید. برای الکتروریسی محلول پلی وینیل الکل/ کیتوسان با نسبت¬های 20/80، 25/75، 40/60 و 50/50 مورد آزمایش قرار گرفت. سپس به منظور دستیابی به نانو الیاف کیتوسان، الیاف حاصله به مدت 7 الی 8 ساعت در آب قرار داده شد. نتایج حاصل از ftir و sem حاکی از حل شدن کامل پلی وینیل الکل در آب و دستیابی به نانو وب¬های کیتوسان می باشد. کمترین میانگین قطر بدست آمده 72 نانومتر می باشد.