رساله ی حاضر تحت عنوان "نقش نماز در ساختار شخصیت فردی و اجتماعی انسان" نگارش یافته است. واژه شخصیت که در عنوان رساله آمده عبارت است از مجموعه ویژگی های جسمی، رفتاری و روانی که هر فرد را از فرد دیگر متمایز می کند. اسلام روی شخصیت و کرامت انسان توجه خاصی مبذول داشته، از او می خواهد که فضایل ارزنده انسانی را کسب نماید. زیرا تعالی شخصیت را مانع ارتکاب ناهنجاری ها و گناهان می داند. بهترین راه تکامل شخصیت انسان عبادت و نماز به حساب می آید. زیرا نماز با سابقه تاریخی که دارد برترین عبادت در اسلام معرفی شده، نقش سازنده در زندگی انسان ایفاء می کند. نماز فراتر از صورت ظاهری دارای روح و محتوا است که باید آن را دریافت و به کار گرفت به همین جهت نماز دارای آثاری است که تمام زوایات زندگی مادی، معنوی، جسمی و روحی انسان را در بر می گیرد. و انسان می تواند در پرتو نماز شخصیت فردی و اجتماعی خود را بسازد و به کمال برساند. چنین نقش هایی از نماز زمانی است که آفات و آسیب های درونی و بیرونی او را از کارایی و مقبولیت باز ندارد.