با نگاهی گذرا به سازمانهای عمومی میتوان دریافت که یکی از مهمترین مشکلات آنها، بی علاقگی و کم کاری کارمندان بوده که با مسائلی از قبیل عدم تأمین نیازهای مادی، عدم تأمین امنیت خدمتی، نداشتن فرصتهای مساوی برای ترقی و پیشرفت، نداشتن اختیارات لازم برای انجام امور و وظایف محوله، عدم اجرای برنامه های آموزشی بمنظور دستیابی به شخص های لازم، عدم رهبری صحیح و بالاخره با عدم وجود رفاه زیستی و فیزیولوژیکی در حین خدمت توأم شده و سبب کاهش کارائی سازمانهای دولتی از یکسو و عدم رضایت جامعه را از سوئی دیگر فراهم نموده است. بنظر میرسد که یکی از راههای رفع این نابسامانیها اداری تقویت روحیه کارمندان می باشد که با توجه به نیازهای پیش گفته و تأمین آنها درحد امکان نه تنها باعث بالا رفتن روحیه پرسنل گردیده و در نهایت موجبات افزایش کارایی سازمانهای عمومی را فراهم می کند، بلکه سبب کاهش عدم رضایت مردم نیز میشود لذا بررسی روحیه پرسنل ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران ممکن است، بعنوان جزئی از منظورکلی تلقی گردد و با استفاده از تحقیقات مشابهی در سازمانهای عمومی، راه حلی کلی برای تقویت روحیه کارمندان و افزایش کارائی آنها شناخته و بکار گرفته شود. دراین بررسی، مساله روحیه پرسنل ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران و چگونگی اثرات آن برروی کارائی سازمان بمنظور تشخیص عوامل موثر در روحیه مورد مطالعه قرار گرفته است. تا با شناخت آنها، مقامات مسئول بتوانند با کاربرد روشهای صحیح، در تقویت روحیه پرسنل و افزایش کارائی سازمان اقدام نمایند.