نویسنده در مورد هفت مسئله اختلافی بین شیعه و اهل سنت بحث کرده است. اولین بحث در مورد برپایی جشن میلاد نبی مکرم اسلام حضرت محمد است در دوران معاصر بسیاری از ناآگاهان از برخی از مسائل دینی برگزاری جشن را بدعت و حرام دانسته اند. در حالیکه این بخاطر عشق و علاقه مسلمانان است و قرآن ابراز محبت را برهمه واجب قرار داده است. بحث دیگر سفر به قصد زیارت قبر مطهر پیامبر گرامی است که جایز یا حرام است؟ به گفته ابن تیمیه و مریدانش به جزء 3 مسجد، دیگر جوازی برای سفر به دیگر مکانها نیست و حرفش سندیتی ندارد درحالی که زیارت قبر پیامبر هم از نظر اجماع و هم به اتفاق نظر علما ثابت شده است. بحث سوم تکتف در نماز است. از 4 فرقه اهل تسنن 3 گروه آنهایی هستند که نماز خود را دست بسته می خوانند در حالی که مالکی و شیعه دست باز نماز می خوانند به استناد روایات علمای اهل سنت و تاریخ اولین شخصی که دستور این کار را صادر کرد شخص خلیفه دوم بود و آن هم بر پایه سلیقه ذاتی. بحث چهارم پیرامون نماز ضحی می باشد اهل سنت آنرا مستحب می دانند.درحالیکه حقیقت شرعی این نماز نه از طریق پیامبر نه قرآن است و بدعت است. پنجمین بحث: نماز تراویج است اهل سنت این نماز مستحبی را به جماعت می خوانند در حالیکه خواند نماز مستحبی به جماعت جایز نیست. بحث ششم: طلاق است. فقهای اهل سنت 3 طلاق را در یک مجلس جایز می شمارند با وجودی که تابعین متفق القولند که در زمان حیات پیامبر این گونه طلاق ها محسوب می شده است. ولی خلیفه ثانی این قسم طلاق را سه طلاقه دانسته و بدعت است. هفتمین مورد متعه حج است. خلیفه دوم انسانها را از این عمل منع نموده و مولف ثابت کرده که او با این عمل با خدا و نبی او به مخالفت برخاسته و بدعت است.