در این تحقیق، گوگردزدایی زیستی از مدل نفتی نرمال هگزادکان و دی بنزوتیوفن مورد بررسی قرارگرفت و اثر الکتروکینتیک بر فرایند گوگردزدایی زیستی به عنوان یک روش تلفیقی موثر مطرح گردید. از گونه های میکروبی باسیلوس سابتیلیس و رودوکوکوس اریتروپولیس به عنوان میکروارگانیسم فعال استفاده شد. همچنین اثر ترکیبات فعال سطحی (تویین 40 و اسپن 80) بر روی گوگردزدایی زیستی بررسی شد و در ادامه استفاده از مخلوط دو سویه برای انجام گوگردزدایی زیستی مطرح گردید. هر سه ایده مطرح شده بطور جداگانه بررسی شدند و در ادامه ایده تلفیق الکتروکینتیک-گوگردزدایی زیستی- ترکیب فعال سطحی مطرح شد و این ایده نیز بررسی شد. مقایسه نتایج تلفیق دو روش گوگردزدایی زیستی و الکتروکینتیک با نتایج روش گوگردزدایی زیستی به تنهایی ثابت می کند که تلفیق دو روش، زمان حذف dbt را به ازای میزان حذف معین بطور چشمگیری کاهش داده است. افزودن ترکیبات فعال سطحی و استفاده از مخلوط دو سویه نیز هرکدام به تنهایی سبب افزایش میزان حذف dbt شدند. اما در میان تمام حالات بررسی شده بالاترین میزان حذف dbt برای سیستم تلفیق گوگردزدایی زیستی– الکتروکینتیک- ترکیب فعال سطحی بدست آمد. این سیستم به ازای 24 ساعت گوگردزدایی توسط سویه رودوکوکوس اریتروپولیس 75 درصد dbt را حذف می کند درحالیکه طی گوگردزدایی زیستی با این سویه و در زمان مشابه 34 درصد dbt حذف شده است؛ بنابراین طی یک روز گوگردزدایی میزان حذف dbt با این سیستم بیش از دو برابر میزان حذف درگوگردزدایی زیستی به تنهایی بدست آمد که نشان دهنده موثر بودن سیستم تلفیقی پیشنهادی برای گوگردزدایی زیستی می باشد. از طرفی طی 6 روز گوگردزدایی زیستی با سویه رودوکوکوس اریتروپولیس 62 درصد dbt حذف شده است در حالیکه در سیستم تلفیق گوگردزدایی زیستی – الکتروکینتیک- ترکیب فعال سطحی طی یک روز 75 درصد dbt حذف شده است که نشان دهنده کاهش زمان حذف از 6 روز به یک روز است.