مطالعه حاضر در قالب تحقیقات پیکره ای انجام پذیرفته است و داده های آن از پیکره های زبانشناختی و تطبیقی حاصل شده است . در این تحقیق تلاش شده است تا تاثیر یاد گیری داده رانده به عنوان یک روش خاص یر دقت ترجمه دانشجویان مترجمی زبان انگلیسی مورد بررسی قرار گیرد. خطوط همآئی واژگانی از طریق پیکره های موجود در اینترنت فراهم گردیده است. شرکت کنندگان در این تحقیق دانشجویان کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه زنجان و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان می باشند که در زمان انجام تحقیق در حال گذراندن واحد ترجمه شفاهی دو و سه بوده اند. شرکت کنندگان به سه گروه تقسیم شده اند. گروه اول خطوط همآئی واژگان را که از طریق اینترنت فراهم گشته بود در اختیار داشته اند. گروه دوم فرهنگهای همآئی واژگان در اختیار داشته اند و گروه سوم نیز به همان همآئی های واژگانی اما به روش سنتی گچ و تخته که از طریق مدرس برای آنها نوشته می شده است دسترسی داشته اند. پیش فرض تحقیق بر آن بوده است که تفاوت معنا داری میان میزان تاثیرگذاری این سه روش وجود ندارد اما نتایج و داده های آماری حاصله موید آن است که تفاوتی چشمگیر و بارز میان آنها وجود دارد و یادگیری داده رانده موثر تر از دو روش دیگر میباشد. نتاج حاصله همچنین حاکی از ارتباط قوی و معنا دار میان دانش واژگانی و دانش همآئی واژگانی و نیز دانش همآئی واژگانی و دانش همآئی واژگانی سیاسی دانشجویان میباشد.